Sinds ik een kind heb is er één feestdag (-week, maand) die opeens met kop en schouders boven alle andere feestdagen uitsteekt en dat is toch duidelijk Sinterklaas. Al dagen van te voren heb ik Jip verteld dat de goedheiligman al op de boot zit, vanuit Spanje naar Nederland. Spanje Jip, jeweetwel, Barcelona, die roltrappen onder de grond bij de metro! En Jip weet meteen wat ik bedoel en waar de Sint dus eigenlijk woont.
En natuurlijk neemt de Sint dit jaar zijn vriendjes ook weer mee, de zwarte Pieten! "Zwarte Pieten zijn lief", zegt Jip, "ik ga ze weer heel hard knuffelen".
En zo hoor ik het graag. Zwarte Piet lijkt opeens omstreden, terwijl het in mijn ogen toch echt een kindervriend is, niet zwart als roet maar zwart van de roet! We moeten blij zijn dat er iemand is als zwarte Piet, die zijn leven toch elk jaar weer waagt, s' nachts in al die schoorstenen.
Zaterdag was het dan eindelijk zover. Na een week van vragen of de boot al bijna in Rhenen was konden we nu eindelijk zeggen dat de Sint vandaag toch echt aan zou komen na zijn lange reis! En hopelijk heeft hij al zijn maatjes meegebracht, inclusief zijn paard!
's Ochtends had Jip er toch wel even moeite mee: Jake en de Nooitgedacht piraten aan de kant zetten voor de Sint! Maar al gauw volgde de overgave en zat Jip er helemaal in. En nadat ik de vraag kreeg "en ook een pietenjas?" als antwoord op mijn vraag of hij soms een pietenmuts op wilde ben ik natuurlijk, goede moeder als ik ben, meteen op de fiets gesprongen en heb ik het allerlaatste pietenpak in de Kruidvat voor een andere moeder haar neusweggegrist. Alles voor het kind he!
Het verbaasde mij eigenlijk dat Jip het pietenpak ook echt heeft aangetrokken want meneer moet eigenlijk niks van verkleden hebben! Maar dit pietenpak zat hem als gegoten. Dus in pietenpak zijn we naar de Rijn gegaan, waar de goedheiligman samen met zijn Pieten aan zou komen met de boot. Ons zenuwpietje was al in vol verwachting!
Het voordeel van in een klein dorp wonen is dat zo'n intocht nog gemoedelijk kan gaan, met echte zwarte Pieten, zonder onrust, zonder politie! En wat hebben we genoten van al die blije kinderhoofdjes, van de pepernoten en natuurlijk van de Goedheiligman met zijn trouwe maatjes!
's Avonds mocht natuurlijk de schoen gezet worden. Jips voorkeur was toch eigenlijk wel buiten voor de deur, dan hoefden die Pieten ook niet helemaal naar binnen te komen. Na enig discussie is zeurpiet toch akkoord gegaan met het schoentje binnen in huis. De volgende ochten was het eerste wat Jip zei dat hij vannacht een harde klap heeft gehoord! Zouden die Pieten dan toch binnen zijn geweest? Gauw zijn we gaan kijken. En ja hoor, een troep op de grond! Overal confetti en pepernoten! En natuurlijk een cadeautje in de schoen, samen met een heuse brief van de Sint! Jip heeft zich nog wel even afgevraagd hoe dit nou eigenlijk kan, want we hebben helemaal geen schoorsteen! Maar die gedachtes zette hij al snel aan de kant en daarna hebben we vooral een glunderend jongetje gehad. Hier doe je het toch allemaal voor!
