De eerste schoolweek

Lieve Jip,

En opeens was het zover: je eerste schoolweek stond voor de deur! Zat je tot maandag zwaar in de ontkenning, op maandagochtend was daar geen ontkomen meer aan! Met tegenzin ben je in de kleren gestapt en heb je je broodje naar binnen gewerkt, en elke stap naar school werd jij een stukje kleiner. Zo groot als je je thuis kan gedragen, zo'n klein jongetje moesten wij daar achterlaten in de klas, tussen 30 andere kleuters, helemaal verloren. Tranen met tuiten heb jij gehuild deze week. Boos en verdrietig, die stomme school zou je het liefst van de kaart vegen. Dit was zo tegen al onze verwachtingen in. Zo makkelijk als jij altijd naar de peuterspeelzaal en het kinderdagverblijf bent geweest, zoveel moeite kost het jou nu om naar school te gaan. Met jou tranen kwam bij mama de buikpijn. Want niets is vervelender om een verdrietig jongetje hard huilend achter te laten, en zelf 50 km verderop te gaan werken. Gelukkig  kwam aan elke dag ook weer een eind, en zagen we toch ook weer een vrolijk jongetje. Elke dag ging het ook steeds ietsje beter hoorden we van je juf. Stukje bij beetje leer je de namen van de andere kindjes kennen en ga je vriendjes maken. Steeds meer zal jij je plekje weten te vinden in de klas en zal jij straks nog boos zijn als er een dag is waarop je niet naar je klasgenootjes mag! Geloof me Jip, het wordt allemaal beter en leuker! Maar nu mag je eerst lekker van het weekend genieten! 

En toen was er opeens een kleuter..

4 alweer. Alweer 4 jaar lang is dit kleine ventje in ons leven. Dit lieve kleine ventje wat soms ook het bloed onder onze nagels vandaan haalt. Dat jongetje wat heel stout maar ook heel lief kan zijn, en ons dan kan overladen met kusjes. Dat jongetje wat altijd geluid maakt als hij speelt, veel en hard. Om hem heen kan je niet, als Jip er is dan is hij er ook goed. Jip, die als eerste woordjes bijna alle automerken op kon noemen. Die bij een carnavalsoptocht de versieringen en verklede mensen vergeet en heel hard roept: "Kijk! Een Iveco mama!!". Die graag uitzoekt hoe je speelgoed uit elkaar kan krijgen en dan het liefst in zoveel mogelijk stukjes. En die stukjes dan over het hele huis verspreid. Jipje, die een zwak heeft voor geurtjes en smaken, houdt van mosselen, garnalen en inktvis, maar ook van een bad met lavendelolie en heel veel badzeepjes. Dat kleine grote ventje, wat tegen elke willekeurige vreemdeling in de supermarkt zegt: "ik vind jou lief, kom je op mijn feestje?". Die s nachts heerlijk tussen ons in kruipt en dan zijn warme voetjes in mijn nek plant. En vervolgens de dekens wegtrekt. Maar ook dat kereltje wat heel lelijk en boos kan doen, als we niet luisteren of als hij zijn zin niet krijgt. Gelukkig kan hij snel bijdraaien en ons overladen met de liefste glimlach en kusjes, waardoor we dat stoute gedrag ook wel weer snel vergeten. Ja, dat jongetje is alweer 4 jaar in ons leven. En ik zou hem geen dag meer willen missen!