My ordinary life: La Bella Italia

En toen zat het er weer op. De zomervakantie. Aan het Gardameer welteverstaan en dat ook nog eens in een tent! Ik, als anti-kampeerder moest er toch aan geloven dit jaar, aangezien we veel vriendjes voor Jip wilden en een beetje een betaalbare vakantie. Dus kozen wij voor een kant-en-klare tent, op een gezellige camping in San Felice. En ok, ik geef toe... Het was stiekem eigenlijk wel heel leuk die tent. En stiekem mis ik hem nu dan ook al een beetje! En mijn loopje naar de afwas en naar de douche. Gluren in de tenten van de buren, kijken wat de ander op de bbq gooit, zien hoe anderen de auto in- en uitladen, heerlijk! Wat dat betreft ben ik gemaakt voor de camping, nieuwsgierig Aagje dat ik ben.

We hadden wel de mazzel dat we een prachtige camping op een toplokatie hadden. Rechtstreeks aan het Gardameer, beter kon niet. Beetje jammer dat bij aankomst de regen met bakken uit de lucht viel en we meteen konden beginnen met hozen...

Gelukkig werd het na twee dagen wat beter, alleen kregen we toen de volgende tegenslag: Jip opeens doodziek. Het arme vogeltje heeft bijna 4 dagen ziek op bed gelegen en wilde alleen maar slapen. En dat voor een jongetje dat zijn bed het liefste weg gooit! Gelukkig had hij af en toe een 'helder' moment, zodat we toch even naar buiten (nouja, zeg maar weg bij de tent) konden, een hapje eten of gewoon ergens spelen. En lang leve de indoorspeeltuin op de camping!

En dan hadden we nog vakantieliefde Nikki, door Jip ook wel Mickey genoemd. Trouw als zij was zat zij op de rand van Jips bed te wachten tot hij weer beter werd. Samen werd er gekleid, gestept, gedanst in de kinderdisco en gezwommen. Althans... Jip keek voornamelijk toe vanaf de rand of nam een duik in het voetenbad, want dat zwembad vond meneer toch echt veel te koud!

De laatste dag van Nikki's vakantie was zij al vroeg wakker, ze wilde Jip een cadeau geven. Jip mocht haar zwemband hebben, met schildpad erop. Deze gaat al vijf vakanties met haar mee en is haar steun en toeverlaat, maar ze had nu het idee dat ze er wel afstand van kon doen en dat ze de juiste persoon had gevonden om hem aan over te dragen. Alleen tot haar grote verdriet reageerde Jip niet helemaal zoals ze had verwacht! Jip wimpelde dat hele ding af met ' ik hoef hem niet want ik heb al een krokodil' en stepte zo weg! Nikki in dikke tranen en wij konden wel door de grond zakken! Gelukkig zijn kleine kinderen dat soort dingen ook wel weer snel vergeten en hopen we dat Nikki aan Jip zal herinneren als haar eerste vakantieliefde!

Naast een hoop gezelligheid op de camping hebben we ook veel tripjes gedaan. Lazise, Limone, Sirmione, Riva en Verona, we hebben het allemaal gezien. Prachtige plekken aan het Gardameer, en Verona is helemaal een schitterende stad.

Eindelijk ook weer eens echt toe gekomen aan het lezen van boeken, heerlijk! En ja, ik ben overstag... Wat een uitkomst die e-reader!

Mijn lichaam heeft ook een lekker kleurtje gekregen en helaas mijn pens er weer een extra bumper bij, ik kan zeggen dat de vakantie ondanks een aantal tegenslagen toch erg geslaagd was!